ظرف چدنی حرارت را به خوبی منتقل می‌كند و هیچ عنصری از جداره این ظرف به غذا منتقل نمی‌شود. چدن تركیبی از آهن و كربن است.

به علت جدا شدن مواد به كار رفته در ظروف تفلون و وارد شدن آن به غذا، تفلون‌ها عمدتا ظروف مناسبی به منظور طبخ غذا نیستند، البته عده‌ای عنوان می‌كنند كه چون این مواد جذب نشده و وارد سیستم گردش خون نمی‌شوند، ضرر ندارند و نیازمند كار و مطالعه بیشتر است.

استفاده از ظروف مسی منسوخ است، ظروف آلومینیومی و استیل هم ظروف مناسبی هستند. تفاوت این‌ها با یكدیگر در نحوه انتقال حرارتشان است.

اخیرا عنوان می‌شود پخت غذا در ظروف برنجی بویژه برای كودكان مفید است در صورتی‌ كه این گونه نیست و ما نمی‌دانیم چه مقدار آلیاژ وارد بدن كودكمان می‌شود. بهتر است مواد مورد نیاز بدن را از طریق مواد مغذی و سالم تامین كنیم چون مایل نیستیم ماده‌ای از طریق ظرف وارد بدن شود.

چای داغ، پلیمر به كار رفته در جداره این لیوان‌های یک بار مصرف را در خود حل می‌كند. استفاده از لیوان‌های كاغذی به جای لیوان‌های یك بار مصرف پلاستیكی توصیه می‌شود. اما استفاده از ظروف یك بار مصرف فوم و اسفنجی كه بیشتر در رستوران‌ها و به منظور نگهداری و حمل غذا به كار می‌روند، بدون مشكل هستند.